Verdieping Inez Wolters - Over het vinden van financiering in meerdere domeinen zoals cultuur, sociaal en lokaal

In Slagkracht, brieven aan zakelijk leiders, wordt er elke maand antwoord gegeven op een prangende vraag van een zakelijk leider, door een collega-zakelijk leider. Deze persoon geeft vervolgens met het stellen van een nieuwe vraag de pen door aan een inspirerende collega. We maken in deze reeks kennis met een verscheidenheid aan zakelijk leiders die op hun eigen manier invulling geven aan hun werk. Welke dilemma's spelen er binnen de beroepsgroep? En welke visies zijn er op die diverse thema's?

Inez Wolters, zakelijk leider bij Zwermers beantwoordt de brief van Cahit Metin, Hanneke Meijers en Rosa Boon.

---------

Beste Rosa, Hanneke en Cahit,

Wat een eer om van jullie het stokje te mogen overnemen! Ik heb jullie brief met plezier gelezen. Jullie vraag gaat over het vinden van financiering in meerdere domeinen zoals cultuur, sociaal en lokaal. Dit vragen jullie aan ons, omdat het werk van Zwermers zich niet in één domein laat plaatsen en we zowel een lokale als brede maatschappelijke output hebben. Hoe gaan we hiermee om en welke kansen en uitdagingen levert dit op?

Voor ik hier verder op in ga, zal ik mezelf en Zwermers even voorstellen. We zijn een performance gezelschap uit Tilburg en werken met het meerjarenproject Pan~// Catwalk rond de thema’s kleding en identiteit. Ons werk bestaat onder andere uit performance art, co-creatie en video-art. Zwermers wordt gerund door Paul van de Waterlaat en mijzelf, wij zijn de oprichters, artistieke leiders én performers in ons werk. We worden versterkt door Wouter de Belder (componist, muzikant en productie) en Roos van den Oetelaar (theoretisch onderbouwer en zakelijke ondersteuning). We noemen onze organisatie hybride en hebben allemaal een eigen takenpakket, wat niet per se hoeft te passen bij één functie of titel. Naast het (mede) creëren en uitvoeren van ons werk, draag ik zorg voor de begrotingen en financieel lange termijnstrategie en ben daarom de penvoerder van deze brief. Maar ik zie mezelf wat die laatste taken betreft eigenlijk meer als de ‘zakelijk dramaturg’ dan als de zakelijk leider.

En ja, doordat ons werk zich beweegt tussen verschillende domeinen (en ook tussen verschillende disciplines overigens) liggen er kansen om onze projecten met uiteenlopende partners te financieren. Zo bekijken we op dit moment, bijvoorbeeld in samenwerking met een gemeente, of een lokaal project gefinancierd kan worden uit de domeinen cultuur en gezondheidszorg. We merken dat dit nog vrij nieuwe wegen kunnen zijn voor een gemeentelijk systeem. Waarbij we afhankelijk zijn van de kennis, de visie en het doorzettingsvermogen van een ambtenaar om nieuwe verbindingen te leggen tussen de verschillende domeinen. Wat ik daarmee wil zeggen is dat ik denk dat het deels om systemen, maar vooral ook over de mensen gaat die die systemen al dan niet bewegen. Een open geest en een vooruitstrevende blik zijn nodig om deze kruisverbanden te leggen en te verduurzamen. Een voortdurend proces dus waar we middenin zitten. En wat om een lange adem vraagt

Bij het zoeken naar de juiste financiering (en andere vraagstukken) stellen wij onszelf in een teammeeting vaak de vraag: what is right in front of us? Met andere woorden; maken we het te moeilijk? Zien we iets over het hoofd dat heel dichtbij ons is? Zoals mensen, netwerk, of een herschikking van tijd en budget. Een beetje zoals het hele huis doorzoeken naar de bril die op je hoofd staat. Het helpt soms om een vraagstuk ineens te versimpelen, en een eenvoudige(re) oplossing te vinden.

Zo konden we vorig jaar financiering aanvragen bij het Herstelfonds, dat is opgericht door onze gemeente. Het fonds was opgericht om de schade die is opgedaan door corona enigszins te herstellen. De eisen voor de aanvraag waren licht en gebaseerd op vertrouwen. Maar het impliceerde ook dat het moest gaan om een nieuw artistiek project. We raakten in de war. Artistiek gezien ging het namelijk goed met onze projecten. De schade zat ‘m meer in verloren zichtbaarheid en minder opgebouwd netwerk door het verlies van vele live speelbeurten. Dat leek niet goed aan te sluiten op de eisen. Maar right in front of us lag de mogelijkheid tot financiële ondersteuning voor door corona geleden schade. En schade was er, alleen op een ander vlak. We hebben dit als casus voorgelegd en mochten een voorstel indienen vanuit een andere interpretatie van de eisen. Als ik er zo over na denk, is dit ook meteen een voorbeeld van een systeem, dat mee kan bewegen met de context, omdat de mensen die dat systeem besturen, flexibel genoeg zijn.

De opvattingen over (de waarde van) cultuur van een bepaalde lokale, provinciale of landelijke overheid, zou je ook een soort systeem, of systeemdenken kunnen noemen. Jullie schreven dat uitkoopsommen buiten Nederland hoger liggen. Daarvoor schaam ik me eerlijk gezegd, we zijn toch een welvarend land? Toen wij bijvoorbeeld in Duitsland werkten de afgelopen jaren, merkten we dat er veel verbazing was over Nederlandse blik (van de meeste overheids instanties) op de waarde van cultuur. Dat deze altijd bewezen moet worden, wat vaak wil zeggen: vertaald moet worden in cijfers. Dat lijkt in sommige andere landen veel minder het geval. Die Nederlandse houding zorgt voor een stroperig proces als het gaat om het leggen van domeinoverstijgende verbindingen. Want wat het oplevert moet vaak op voorhand al bewezen kunnen worden in cijfers. Ik hoop dat we hier in Nederland beweging in kunnen brengen opdat er een basis van vertrouwen ontstaat. En dat we in dit leerproces verder kijken dan onze eigen landgrenzen.

Ik stel mijn vraag daarom graag aan Yoni Vermeire, zakelijk leider van Dries Verhoeven. Ik vind de stappen die jullie zetten inspirerend. We hebben gesproken over hoe je artistieke visie iets vraagt van de zakelijke kaders die je (wel of niet) kunt scheppen. Omdat we met Zwermers werken met het thema identiteit en ons werk steeds opnieuw heruitvinden in dialoog met anderen, is internationaal ‘zwermen’ artistiek gezien noodzakelijk: het opent ongekende perspectieven op mens- en maatschappijbeelden en de kans om meerstemmigheid te implementeren in het werk. Ik denk in het werk van Dries Verhoeven te herkennen dat internationaal werken een artistiek inhoudelijk gedreven grond heeft.

Ik ben dan ook benieuwd hoe jullie artistieke visie invloed heeft op je zakelijke kaders in het werken met internationale partners? Merk je verschil ten opzichte van Nederlandse samenwerkingen? Wat is volgens jou het belang van werken met internationale partners? En in het licht van duurzaamheid, hoe ga je daar mee om, hoe geef je dat vorm? Daarbij denk ik aan duurzaamheid in de zin van een langere samenwerkingsperiode, of bredere impact, alsook aan de klimaatuitdagingen en de wel/ of (verantwoorde) verplaatsbaarheid van jullie, en jullie werk.

Ik kijk uit naar je reactie,

Warme groet,

Inez

Iedere maand (behalve augustus in verband met zomervakanties) wordt de nieuwe brief van een collega-zakelijk leider toegevoegd in het virtuele postvak. Zo kun je alle brieven nog eens rustig nalezen.

Meer Slagkracht?

Slagkracht is het ontwikkelprogramma waar je als zakelijk verantwoordelijke handvatten krijgt aangereikt om je te ontwikkelen en te professionaliseren binnen de zakelijke kant van de culturele en creatieve sector. Met Slagkracht bieden we een online en offline platform waar je maandelijks aan een programma kunt deelnemen over uiteenlopende onderwerpen, waarmee je een stevige basis legt in je vak.