Skip naar content
Skip naar content

Ervaringsverhaal Waarom festival LekArt hulp inschakelde bij koerswijziging

Kunstfestival LekArt uit Culemborg gooit het roer om. Waar de organisatie begon als een voornamelijk lokaal initiatief, mikt zij sinds een aantal jaar op nationaal bereik met (inter)nationale programmering. Hoe te zorgen dat zo’n koerswijziging een succes wordt?

Meegroeien

Foto Rosita Setz, LekArt
Rosita Setz, LekArt

“LekArt is ontstaan vanuit de behoefte om Culemborgse kunstenaars een podium te geven. Door de jaren heen programmeerden we ook steeds vaker kunstenaars van buiten de stad. Onze ambities groeiden, maar de bezoekersaantallen groeiden niet mee”, begint Rosita Setz, voorzitter van LekArt. Om erachter te komen waar dat aan lag, werd een deel van de subsidie die LekArt van de gemeente Culemborg ontving gereserveerd voor marktonderzoek en het opzetten van een nieuwe strategie. “Toen in 2015 het volledige bestuur opstapte, wisten we: als we nu niets doen, is er volgend jaar helemáál geen LekArt meer.”

Waar doen we het eigenlijk voor?

Via Cultuur+Ondernemen kwam het festival bij marketingexpert Pieter van Adrichem terecht. Samen met hem evalueerde het bestuur de afgelopen twee edities van het festival. “Wat je vaak ziet bij kleinere organisaties zoals LekArt, is dat zo’n koerswijziging er heel langzaam in sluipt”, weet Pieter. “De aanpak wordt steeds een beetje gewijzigd, zonder dat de visie en missie mee veranderen. Dat kan een tijdje goed gaan, tot je op een gegeven moment denkt: waar doen we het eigenlijk voor? Dus dat was de eerste stap: het verhaal opnieuw formuleren.”

Foto Pieter van Adrichem
Pieter van Adrichem, marketingexpert

Rosita bevestigt: “We zijn een organisatie die volledig uit vrijwilligers bestaat. Vanuit enthousiasme ga je aan de slag, maar je moet ook kwaliteit neerzetten. Ondertussen schiet het kritisch blijven kijken naar de ontwikkelingen die je doormaakt, en of iedereen in de organisatie daar nog wel hetzelfde over denkt, erbij in. Wat dat betreft was het heerlijk dat een buitenstaander ons een spiegel voorhield. Het dwong ons nu echt eens uit te zoomen en keuzes te maken: dit willen we wél en dit willen we niet.”

Brutale vragen

Het bestuur van LekArt belegde een dag om de evaluatie van voorgaande edities te bespreken, en Pieter trad op als gespreksleider. Door - zoals hij het zelf noemt - ‘brutale vragen’ te stellen zette hij het bestuur op scherp. “Wat ik vooral zag, was dat er weinig consistentie bestond tussen die twee edities van LekArt. Dan ga ik vragen stellen: ben je er voor de kunstenaars of ben je er voor de gemeenschap? Wat heeft prioriteit? En zo steeds verder: vraag na vraag na vraag, op het irritante af. Op een bepaald moment zag ik dat de knop bij het bestuur om ging: hé, nu hebben we iets te pakken.”

Het is sowieso een goed idee om eens in de zoveel tijd met iemand van buiten je organisatie te praten over waar je mee bezig bent. Pieter: “De frisse blik van een ander helpt je om je eigen gedachten ter discussie te stellen en dat kan enorm verhelderend werken.”

Foto LekArt met werk van Menno Hiele, foto © Huub van Beurden
LekArt 2016, werk van Menno Hiele, foto © Huub van Beurden

Scherpere keuzes

Hoe kijkt Rosita nu terug op het adviestraject? “Mede dankzij Pieters hulp hebben we nu een duidelijke stip op de horizon, we weten waar we naartoe werken. Daardoor kunnen we onze keuzes veel scherper maken: van het aanstellen van een curator en een zakelijk leider tot aan het kiezen en vormgeven van communicatiemiddelen”, vertelt ze enthousiast.

Ook de werkwijze van het festival is flink aangepast. In plaats van ad hoc marketingacties die pas kort voor het evenement plaatsvinden, is er nu een strakke planning. “We moeten zichtbaar zijn én blijven bij de doelgroepen die we willen bereiken. In ons geval - LekArt vindt plaats in september - betekent dit dat in januari ons beeldmerk klaar moet zijn. In de maanden die daarop volgen flyeren we op festivals waar onze doelgroep óók komt, en werken we samen met andere ondernemers in Culemborg. Zo zitten we al vroeg in de hoofden van potentiële bezoekers. Zodat ze in september weten: LekArt, daar willen we naartoe.”

Natuurlijk, vertelt Rosita, het deed in het begin even pijn dat LekArt geld moest reserveren voor marktonderzoek - voor hen als culturele organisatie is het bij elkaar sprokkelen van financiering toch altijd spannend. “Maar nu ik erop terugkijk kan ik zeggen: het was elke stuiver meer dan waard.”

Mede mogelijk gemaakt door het Europees Sociaal Fonds

Lees er meer over