De Code is onderschreven door alle partijen die bij de sponsoring van cultuur betrokken zijn: sponsors, gesponsorden, subsidiënten en consumentenorganisaties.

De structuur van de Code volgt die van een doorsnee wettekst: eerst komen de regels en daarna volgt de toelichting op die regels. Deze toelichting bestaat uit een Algemeen deel en een Bijzonder deel, waarbij het laatste een toelichting is op de verschillende artikelen.

Voorbeelden uit de praktijk

• 1. Casus: een sponsor doet een aanbod voor een nieuwe sponsoringtermijn.

  In het sponsorcontract is over verlenging van de overeenkomst niets geregeld tussen partijen. De gesponsorde instelling wil liever niet op het aanbod tot verlenging ingaan, vanwege de mogelijke komst van een nieuwe sponsor die uit dezelfde sector van het bedrijfsleven afkomstig is. Deze nieuwe sponsor biedt de mogelijkheid tot het maken van beduidend gunstiger afspraken. De eerste sponsor beroept zich nu op de Code Cultuursponsoring, artikel 8 lid 2 ('de sponsor in redelijkheid een voorkeursrecht voor een aanbod tot verlenging van de sponsoringovereenkomst heeft, tenzij partijen dit met zoveel woorden hebben uitgesloten.'). De gesponsorde instelling vindt echter dat men in redelijkheid niet tot verlenging is gehouden.

  Antwoord: als de gesponsorde instelling in dit geval van sponsoring voor bepaalde tijd de sponsor tijdig heeft laten weten niet op een nieuw voorstel tot sponsoring in te willen gaan, is er niets aan de hand. Ingewikkelder wordt het wanneer de instelling dit heeft nagelaten, en bijvoorbeeld gedurende de onderhandelingsfase met de nieuwe sponsor ontdekt dat deze partij betere voorwaarden zal bieden, tegelijkertijd in gesprek is met de huidige sponsor over verlenging, en zich dus afwachtend opstelt om te zien wie met de beste voorwaarden zal komen. In zo een situatie zal het afhangen van de voorwaarden (hoeveel gunstiger zijn die van de 'nieuwe' sponsor gerelateerd aan die van de oude sponsor, kan van de instelling in redelijkheid worden verlangd genoegen te nemen met (veel) 'minder', gelet op het belang van de sponsor bij voortzetting, etc.) en van het moment: hoe meer vergevorderd de onderhandelingsgesprekken zijn, des te moeilijker wordt het om een aanbod tot verlenging af te wijzen, tenzij daarvoor gegronde redenen bestaan. In het genoemde geval heeft de instelling de oude sponsor echter tijdig laten weten de relatie niet te willen voortzetten, en werd conform de Code gehandeld.
  
  

   

• 2. Casus: twee partijen willen een sponsoringovereenkomst sluiten, maar hebben geen enkele ervaring op dit terrein.

  Zij hebben geen ervaring met het vastleggen van zulke afspraken. Men vraagt zich ook af of het wel nodig is de afspraak op schrift te zetten, want men kent elkaar tenslotte al jaren. Is het nodig om een sponsoringovereenkomst schriftelijk vast te leggen? 

  Antwoord: het is zeker raadzaam de sponsoringovereenkomst schriftelijk vast te leggen. Daarin zullen zeker de prestatie en tegenprestatie duidelijk omschreven moeten worden, alsmede de looptijd van de afspraak.

• 3. Casus: valt het maken van voorlichtingsfilms en documentaires ten behoeve van de sponsor, wel of niet onder de werking van de Code?

  Casus: een gesubsidieerd muziekgezelschap wijst in de onderhandelingsgesprekken met een potentiële sponsor op de Code Cultuursponsoring. De sponsor vraagt zich af of de Code toepasselijk is, daar de te maken regeling gaat over het sponsoren van een concertserie waarvan tevens door het muziekgezelschap een korte documentaire zal worden gemaakt. En films vallen niet onder de Code, zo wordt gesteld. De documentaire zal bovendien uitsluitend binnen de onderneming van de sponsor worden vertoond.

  Antwoord: de Code is wel degelijk van toepasselijk, zowel op de sponsoring van de concerten als op het vervaardigen van de documentaire. Zie ook artikel 2 lid 2. In de toelichting wordt uitdrukkelijk gesteld dat voorlichtingsfilms en documentatie die door de gesponsorde worden gemaakt ten behoeve van de sponsor, wel onder de werking van de Code vallen.

• 4. Casus: een bezoeker van een concertzaal klaagt over snel uitverkochte concerten, kan dit de concertzaal verweten worden?

  Casus: een trouwe concertbezoeker klaagt dat het zo moeilijk is om losse kaarten te bemachtigen, dus buiten de abonnementenseries om, voor concerten van internationaal befaamde orkesten. De concertzaal verweert zich met het argument dat er wel degelijk losse kaarten beschikbaar zijn, maar deze zijn voor dergelijke concerten razendsnel uitverkocht.

  Antwoord: uit de door de concertzaal overlegde gegevens blijkt dat de concertbezoeker zich niet met succes kan beroepen op artikel 4 lid 1 van de Code: een redelijke publieke toegankelijkheid was hier zeker gewaarborgd. Er waren voor het publiek ruim voldoende kaarten in de losse verkoop beschikbaar, gerelateerd aan de voor de sponsors gereserveerde plaatsbewijzen. Het snel uitverkocht zijn van bepaalde concerten kan dus niet aan de concertzaal worden verweten.

• 5. Vraag: is het raadzaam om in eigen sponsorcontracten een bepaling op te nemen waarin wordt verklaard dat de Code Cultuursponsoring op deze overeenkomst van toepassing is?

  Antwoord: ja. Juist omdat de Code Cultuursponsoring met betrekking tot belangrijke onderwerpen als publieke toegankelijkheid, inhoudelijke onafhankelijkheid en belangenverstrengeling gedragsregels in de vorm van open normen bevat, is de beoordeling van wat wel en niet toelaatbaar zal zijn per situatie verschillend. De gedragsregels geven de bandbreedte aan waarbinnen sponsoringafspraken geoorloofd zijn. Het kan de vertrouwensrelatie tussen partijen versterken wanneer van meet af aan duidelijk is aan welke regels men zich moet houden.

Meer informatie

Neem voor meer informatie of vragen contact op met Martine.