Skip naar content
Skip naar content

Ervaringsverhaal Misha de Ridder: 'Financiering is noodzakelijk proces'

Misha de Ridder is beeldend kunstenaar. Hij heeft als fotograaf gewerkt aan verschillende solo- en groepstentoonstellingen. Ook heeft hij een netwerk van verschillende opdrachtgevers, waaronder de New York Times. Centraal in zijn oeuvre staan echter zijn boeken. Met deze publicaties bereikt hij een groot internationaal publiek van fotografieboeken en kunstliefhebbers. Voor de financiering van de druk- en bindkosten van de publicatie van zijn nieuwe fotoboek ‘Falaise’ sloot hij een cultuurlening af bij Cultuur+Ondernemen.

Kun je wat vertellen over je werk als kunstenaar?

In mijn werk staat mijn fascinatie voor het natuurlijke landschap, de processen in de natuurlijke wereld en wat bepaalde plekken uniek maakt, centraal. Mijn werk is nauwkeurig, gebalanceerd en straalt rust uit. Het doel is om nieuwe dingen en een bredere zin van de werkelijkheid te laten zien: “unreal realities”. Het machineoog van mijn technische camera stelt me in staat op een andere manier naar de realiteit te kijken, beter te kijken. Ik ben op zoek naar een perceptuele ervaring waarmee ik mijn eigen waarneming kan overstijgen.

Vertel eens wat meer over ‘Falaise’

In Falaise (Frans: Klif) zoek ik de grens op in de mate van abstractie die te bereiken is in de fotografie. Het project gaat over licht en kleur op de krijtrotsen van de Côte d’Albâtre (Albastenkust) in Normandië met kalkstenen kliffen ter hoogte van 100 meter.

Foto: kunstwerk Misha de Ridder Unseen Falaise

Hoe kwam je bij Cultuur+Ondernemen terecht?

Ik had eerder een lening bij Cultuur+Ondernemen afgesloten. Voor de tentoonstelling bij FOAM in 2011 heb ik de postproductie van een film kunnen verwezenlijken.

Je hebt gebruik gemaakt van een mooie financieringsmix voor de publicatie van Falaise. Kun je aangeven hoe deze tot stand is gekomen?

De financieringsmix bestaat uit subsidie via het Mondriaan Fonds, een voorschot van de uitgever en de galerie, private investeerders, eigen middelen en de lening van Cultuur+Ondernemen. De eerste stap was dat er subsidie toegekend werd door het Mondriaan Fonds. Echter zij verwachten ook dat je een gedeelte van de kosten financiert met een eigen bijdrage, zoals bijvoorbeeld eigen vermogen, een lening of iets dergelijks. Het feit dat je aanvraag gehonoreerd wordt door het Mondriaan Fonds geeft op zijn beurt ook weer andere investeerders vertrouwen in jouw project. Het bevordert daarbij ook nog eens je ondernemerschap.

Wat heeft de lening jou opgeleverd?

Op de eerste plaats: het boek zelf. Het heeft financiële ruimte gegeven het fotoboek te produceren en publiceren net op tijd voor de presentatie bij Roma Publications op de New York Art Book Fair en twee weken later bij Galerie Juliètte Jongma op de Unseen. Met het boek kan ik een andere doelgroep aanspreken en mijn markt vergroten. Het verdient zich nu vanzelf terug. In boekvorm versterken de werken elkaar. Falaise is een mooie toevoeging aan mijn oeuvre en zorgt direct voor nieuwe aandacht voor en verkoop van mijn werk.

Wat zijn je dromen?

Mijn grootste droom is om ooit helemaal onafhankelijk te zijn en dat ik op een dag helemaal geen subsidies of leningen meer nodig heb. Geen financiële verantwoording meer, alleen verantwoording naar mijn werk. Het werk zelf is voor mij de beloning.

Heb je tips voor andere kunstenaars/creatieven?

Financiering van je project is een noodzakelijk proces. Je moet je niet uit het veld laten slaan. Heb vertrouwen in jezelf en blijf geloven in jezelf.

Foto: Misha de Ridder opening tentoonstelling
Foto: Marleen van Veen

Lees meer over Misha de Ridder in het artikel van WeLikeArt >

Wie een cultuurlening verkrijgt, moet die ook weer terugbetalen.