Ervaringsverhaal Beeldend kunstenaar Dorine Camps over haar Route Ondernemerschap

Dorine Camps begon haar carrière als interieurontwerper, maar besloot vijf jaar geleden te gaan voor een bestaan als autonoom kunstenaar. Ze volgde dit jaar alle vier de bijeenkomsten uit de reeks ‘Route Ondernemerschap’ en dat heeft haar de nodige inspiratie gebracht. Ze vertelt wat ze heeft geleerd en wat ze daar nu mee gaat doen.

Dorine: ‘Ik kom uit de ontwerperswereld, het interieurvak. Werken in opdracht was voor mij iets vanzelfsprekends. Het gaf me een kader en inkomen, maar ik heb daarnaast altijd de behoefte gehad autonoom werk te maken - ruimtelijk werk, sculpturen en zeefdrukken.’

‘Acht jaar geleden ben ik op reis gegaan naar Indonesië om mijn eigen werk verder te ontwikkelen, me te laten inspireren, het verlangen naar autonomie de ruimte te geven. Ik ging vaker terug naar Indonesië, en had er in 2013 een solotentoonstelling. Toen was er geen weg meer terug en wist ik: kunst is mijn bestaan.’

‘Zichtbaar zijn was als interieurontwerper niet noodzakelijk; ik redde het met mond-tot-mondreclame. Jaren terug heb ik, onder meer via Cultuur+Ondernemen, wel al cursussen en workshops gevolgd over cultureel ondernemen, maar het leek me tijd om die kennis op te frissen. Ik kon me goed voorstellen dat wat ik wist verouderd was. Alle vier de onderwerpen - bestaansrecht, financieringsmix,marktverkenning en zichtbaarheid - spraken me aan, dus besloot ik alle bijeenkomsten bij te wonen.’

‘Ik ben blij verrast door de mix van ervaringsverhalen, voorbeelden en oefeningen die we voorgeschoteld kregen. Dat was elke keer een heel prettige combinatie. Vooral de kunstenaars die elke keer kwamen vertellen over hun route hebben me geïnspireerd. Zo heeft Bruno van den Elshout, bekend van zijn New Horizons-project, me geleerd dat je onwrikbaar vertrouwen moet hebben in je eigen kunnen, en dat wat je nodig hebt op je pad zal komen.’

‘Al die verhalen maakten me duidelijk dat niemands route standaard is geweest, en dat het helemaal niet erg is dat die van mij dat ook niet is. Sterker nog: het is mijn verhaal, misschien wel mijn kracht. Ik dacht altijd dat zoiets privé was en onbelangrijk, maar in de bijeenkomsten heb ik geleerd dat ik het persoonlijke juist ook zakelijk moet inzetten.’

‘Na het horen van alle ervaringsverhalen heb ik veel meer vertrouwen in wat ik te bieden heb als kunstenaar. Voorheen dacht ik dat wat ik had gedaan nog niet goed genoeg was, nu weet ik dat elke stap onderdeel is van mijn verhaal en mijn route. Ik heb geleerd dat ik gewoon moet durven en doen.’

Ook heb ik handvatten gekregen om verder te onderzoeken wat mijn doelen zijn. Daar heb ik nu eindelijk tijd voor vrijgemaakt. Het is zo belangrijk om je verhaal, het waarom van je werk helder te hebben. Wat is mijn rode draad, de kern van mijn werk? Waar wil ik naartoe? De antwoorden op die vragen wil ik eerst duidelijk hebben. Van de bijeenkomsten weet ik dat het pas daarna zin heeft om na te denken over strategie, financiering en soortgelijke zaken.’