Verdieping Deelnemers Digitaal DNA 2 over hun digitale vraagstuk

Anouk van den Driest: Mijn naam is Anouk van den Driest. Ik werk voor Opera Zuid. Opera Zuid is een operagezelschap die twee producties per jaar brengt en onze focus ligt met name op de provincie Limburg en provincie Noord-Brabant. Maar daarnaast spelen we ook in andere kernsteden, zoals Utrecht, Rotterdam en Den Haag.

We lopen bij Opera Zuid ertegenaan dat we door corona in een soort van stroomversnelling zijn geraakt met digitalisering. We hebben in een paar maanden tijd daar grote stappen in gemaakt, maar we willen dat traject verder ontwikkelen en onderzoeken of het mogelijk is om naast onze tournee ook te gaan streamen, dan wel naar bioscopen, theaters of andere digitaliseringskanalen.

Wat wij graag willen bereiken bij Opera Zuid, is dat we inzicht krijgen in de inkomsten- en kostenkant van streaming en dat we naast onze huidige bezoekers een breder publiek kunnen aanspreken met digitalisering.

Onze toekomstdroom zou zijn om ook nog openbare repetities uit te zenden. Eigenlijk veel meer in de studio op te nemen en onze eigen camera's aan te schaffen en van daaruit dingen openbaar te maken.

Ilonka van den Bercken: Mijn naam is Ilonka van den Bercken en ik ben directeur van de Stichting Noorderkerkconcerten. Achter mij zie je het podium waar wij elke zaterdag 'Je mooiste uur klassiek brengen', een concertserie in het hartje van de Jordaan in Amsterdam.

Wij doen mee aan Digitaal DNA 2, omdat wij onze inkomsten en bereik willen vergroten en onze doelgroepen willen interesseren voor ons bestaande aanbod. Wij zouden als Noorderkerkconcerten willen leren hoe wij als een relatief kleine organisatie toch een maximale impact kunnen genereren in de online wereld. Digitaal is nogal een breed begrip. En om precies te weten waar jouw doelgroepen zich bevinden, is het toch wel belangrijk om daar meer kennis over te krijgen.

Wij lopen op dit moment aan tegen de grootsheid van het digitale veld en de mogelijkheden en wij moeten daarin echt leren om scherpe keuzes te maken om die maximale impact te behouden.

Voor ons is het een succes als wij straks aan het eind van dit traject passende digitale middelen hebben kunnen matchen bij onze doelstellingen op het gebied van bereik en inkomsten.

Wij zijn hopelijk een voorbeeld, ook voor andere gelijksoortige organisaties en wie niet sterk is, moet slim zijn.

Frank Jochemsen: We zijn hier in het kantoor van de Stichting Nederlands Jazz Archief. De stichting is in 1980 opgericht om de geschiedenis van de Nederlandse jazz en de jazz in Nederland vast te leggen en vooral ook naar buiten te brengen.

Jan Brouwer: Onze organisatie is een kleine organisatie. We hebben welgeteld twee mensen in dienst. Dat is mijn collega Frank, dat ben ik. Wij werken allebei 19 uur in de week en daarmee moeten we het doen. Dat betekent dat wij wel veel willen, maar te weinig tijd en ook te weinig geld hebben om alles wat we doen goed te kunnen aanpakken.

Frank Jochemsen: Wat daar wel weer mee samenhangt, is dat veel van onze collectie, van ons fantastische archief, niet digitaal beschikbaar is. Je kunt veel meer met dingen als het wel digitaal beschikbaar is. Daar willen wij een slag in maken.

Een belangrijk stuk van onze collectie is ons blad, Jazz Bulletin, en we zouden dat tijdschrift heel graag digitaal beschikbaar hebben, omdat als het digitaal beschikbaar is, dan bestaat het meer. Het is dan vindbaar en ook voor andere generaties doorzoekbaar.

Jan Brouwer: De digitalisering van onze collectie is van ontzettend groot belang, in die zin dat we heel goed begrijpen dat er dingen op de plank staan, maar ze moeten er ook vanaf kunnen.

Frank Jochemsen: Niet alleen maar om leuk iets digitaal op de server te hebben, maar ook om mensen te bereiken, want volgens mij heeft het ook echt de potentie om daar een nieuw publiek mee aan te boren.

Jan Brouwer: Door mee te doen aan Digitaal DNA 2 hoop ik te bereiken dat we inzicht krijgen in de weg die we moeten bewandelen tot het beschikbaar stellen van die content van dat tijdschrift, maar dat wij daar ook nog op de één of andere manier iets aan overhouden, want geld is altijd de bottleneck bij ons en wij moeten dus nu ook zorgen dat we daar een verdienmodel bij hebben.

Frank Jochemsen: Aan het eind van dit traject wil ik Jazz Bulletin digitaal beschikbaar hebben en doorzoekbaar, maar dan op zo'n slimme manier dat we daar ook echt op de langere termijn iets aan hebben, dus dat de mensen die er gebruik van maken, dat we daar een langer contact mee aangaan.

Ellen Peters: Ik ben Ellen Peters, theaterprogrammeur bij Concordia en bij het Vestzaktheater. Concordia is film, theater, beeldende kunst, in het centrum van Enschede en wij willen kunst vanzelfsprekend maken.

Concordia doet aan Digitaal DNA 2 mee, omdat wij vooral veel willen leren. We willen innoveren. We willen experimenteren en nieuwe vormen uitvinden. Waar je normaal in een marketingstrategie met het publiek bezig bent, willen wij vooral met de makers bezig gaan. Dus we willen de makers bereiken en daar de strategie op toepassen.

Waar wij op dit moment tegen aanlopen is dat het voor makers soms lastig is om via livestreams te spelen. Dat heeft te maken met andere manier van optreden. Het missen van het publiek in de zaal, de connectie, en wat gebeurt er daarna met mijn materiaal.

Dit traject is voor Concordia geslaagd als wij de makers mee kunnen nemen in ons verhaal. Dus dat we kunnen laten zien dat livestreams echt een nieuwe toegevoegde waarde hebben en dat je er heel veel mee kunt bereiken.

Wij willen heel graag onze kennis delen met de regio en ook daarbuiten. Er zijn nu al mensen die naar ons toekomen om te kijken: hoe gaan jullie om met die streams? Daarin willen wij heel graag leren en die kennis vooral delen als een kenniscentrum.